De gang is lang, de deur is smal, maar de zaal is breed en licht. In de gezellige huiskamer van het provinciehuis zit Statenlid Roelof Siepel. Al bijna vijftien jaar lang weet hij zich hier welkom. Binnenkort vindt hij het echter tijd om te vertrekken. Met een laatste blik achterom treedt Siepel naar buiten. "Een provincie moet open zijn. Iedere dag weer."
Eén over negen. Roelof Siepel is te laat. Niets voor hem, zo schijnt. Voor iemand zich ongerust kan maken, verschijnt hij echter al in de deuropening. "Tja, sorry hoor. Dat landbouwverkeer hier... Een interessante maatschappelijke kwestie, moet ik zeggen." Zo gaat dat dus. De ChristenUnie-politicus kwam het thema vervoer vaak tegen op zijn politieke pad. "Laatst heb ik mijn eerste bijdrage in Provinciale Staten nog eens opgezocht," vertelt hij. "Tijdens de Algemene Beschouwingen van 2003, waar het ging over recreatief fietsen. Grappig, want dat onderwerp komt ook tegenwoordig nog terug op de agenda. Als ChristenUnie vinden we het belangrijk dat iedereen kan genieten van de buitenruimte en de natuur die we hier hebben."
Herindeling
Toen Siepel zijn eerste rede uitsprak, had het politieke landschap in Flevoland nog een heel andere kleur. De Staten maakten op dat moment een ingrijpende verandering door. "Ik weet nog dat we in die tijd heel veel verordeningen behandelden over het dualisme. Voor 2003 waren Gedeputeerde Staten namelijk ook nog lid van Provinciale Staten. Verder bestond een relatief groot deel van de Statenleden uit mensen met een agrarische achtergrond. Mensen die zich zelf met een eigen bedrijf in Flevoland gevestigd hadden. We waren ook met veel minder politieke partijen, zonder PVV, 50+ en Partij voor de Dieren bijvoorbeeld. Je had dus al snel een zware meerderheid en de coalitie bestond ook uit steeds dezelfde partijen. In 2011 heeft de ChristenUnie die vaste samenstelling voor het eerst doorbroken. Een heel mooi moment voor mij."
Scheidend Statenlid Roelof Siepel
Markerwaard
Tussen al die vroege Flevolanders begon Siepel zelf warempel ook te dromen van een toekomst als polderpionier. "Ik ben altijd groot voorstander geweest van de Markerwaard. Toen bleek dat deze polder niet werd aangelegd, raakte ik in gesprek met Andries Greiner, de oud-gedeputeerde. Ik vertelde hem hoe jammer ik het vond dat de plannen niet doorgingen. Want ik had daar best willen beginnen als pionier. Dan zette ik daar een huis neer, en een kerk. Andries keek me aan over de rand van zijn bril en zei: Roelof, je hoeft niet in de Markerwaard te wonen om te kunnen pionieren."
Eigen plan
Siepel heeft deze boodschap met plezier ter harte genomen. "Hier in Flevoland zie je dat mensen echt de ruimte nemen voor nieuwe dingen. We zitten niet vast aan regels of tradities en hebben geleerd om ons eigen plan te trekken." Deze houding wordt volgens Siepel mooi geïllustreerd in de nieuwe Omgevingsvisie. "Het is een heel mooi plan, waar het college echt mee verder kan. Daarom heb ik mijn laatste bijdrage ook bewust aan dat onderwerp gewijd. De vaststelling van de visie was een mooie afsluiting van mijn werk voor de commissie Ruimte en van mijn Statenwerk als geheel."
Draagvlak
Ruimte. Het is een wederkerend woord voor Roelof Siepel. "Ik geniet zelf enorm van de ruimte om me heen en wil die ruimte ook aan anderen gunnen. De eerste keer dat er een conflict ontstond over die ruimte, is heel belangrijk geweest voor Flevoland. Ik heb het dan over Oostvaarderswold. We dachten dat alles zijn plekje had, maar nu moesten er ineens keuzes worden gemaakt en stonden boze boeren met kiepwagens te demonstreren voor het provinciehuis. Een paar jaar eerder ging het ook al over dit onderwerp en stond ik ook eens met een rood aangelopen hoofd voor de camera's van Omroep Flevoland. Politiek is ook emotie. Soms moet je keuzes maken die tegen het individueel belang in gaan. Maar je moet de keuzes wel kunnen uitleggen. Er moet draagvlak zijn en dat was hier niet."
Uitleggen
Zijn woorden brengen het gesprek onmiddellijk terug in het heden, waar de bouw van Lelystad Airport veel opschudding veroorzaakt. "Ik denk dat het probleem met name buiten Flevoland niet altijd goed is uitgelegd. Dat mogen we ons allemaal aanrekenen. Ook onze provincie kan veel opener zijn. Niet alleen tijdens een Flevotop of een informatiemarkt, niet zomaar voor een dagje en niet alleen als je de krant haalt. Het moet in je dna zitten om te vertellen waar je mee bezig bent. Dat doen wij als ChristenUnie dan ook veel, door duidelijk te communiceren en mensen uit te nodigen om mee te denken. Zelf werkte ik bij de Kamer van Koophandel en de partij vroeg om mijn visie rond een bepaald onderwerp. Zo ben ik in dit vak gerold."
Nestor
De jongeling is inmiddels uitgegroeid tot nestor van de Staten. Zelf haalt hij daar zijn schouders over op. "Het stelt niet zo veel voor hoor. Ik heb er laatst wel een blogje over geschreven. Compleet met Bijbelteksten." Hij begint te lezen, uit Job 12. "Valt de wijsheid aan de oudsten toe? Groeit het inzicht met het vorderen van de jaren? Nee, God bezit de wijsheid en de kracht. Hij heeft inzicht en verstand." Roelof Siepel deed zijn werk bij een open Woord, maar het provinciale wetboek gaat nu echt even dicht. Toch? "Daar ga ik niet geheimzinnig over doen. Als ik weer gevraagd mocht worden, sluit ik niet uit dat ik 'ja' zeg. Maar eerst ga ik met andere dingen aan de slag. Nieuwe dingen. Vrijwilligerswerk bijvoorbeeld."